تغذیه با جیره¬ی حاوی ویتامین e (آلفا توکوفرول استات) و نانوذرات سلنیوم بر شاخص های رشد، بقا، ترکیب لاشه و میزان آنزیم گلوتاتیون پروکسیداز و مالون دی آلدهید کل بدن در ماهی سفید (rutilus frisii kutum)

ماهی سفید یکی از گونه های بومی و با ارزش دریای خزر می باشد که سازمان شیلات ایران به منظور بازسازی ذخایر این ماهیان سالانه میلیون¬ها قطعه بچه ماهی را به دریا رها سازی می کند، میزان بازماندگی این ماهیان در هنگام رها سازی به مقاومت آنها بستگی دارد که در صورت مناسب بودن جیره¬ی آنها، از مقاومت کافی برخوردار خواهند بود. ویتامین¬ها و مواد معدنی در جیره از ارکان اصلی به حساب می آیند ، به همین منظور در مطالعه¬ی حاضر تاثیر ویتامین e(آلفا توکوفرول استات) به مبزان 100 میلی گرم بر کیلوگرم و نانوسلنیوم به میزان 1 میلی گرم بر کیلوگرم که ارتباط تغذیه¬ای مشخصی با هم دارند به صورت جداگانه و ترکیبی روی میزان رشد، بقا، ترکیب لاشه، میزان فعالیت آنزیم گلوتاتیون پروکسیداز و میزان مالون دی آلدهید کل بدن بررسی شد. نتایج آزمایش نشان داد که ویتامین e می تواند به صورت معناداری )05/0(p< باعث بهبود در فاکتورهای رشد، fcr و sgr در بچه ماهیان سفید شود، اما ماهیان تغذیه شده با نانوذرات سلنیوم و گروه شاهد در فاکتورهای رشد با هم اختلاف معناداری نداشتند)05/0(p>. ماهیانی که جیره¬ی آنها حاوی نانو ذرات سلنیوم بود(تیمار 2 و تیمار 4) نسبت به ماهیانی که جیره¬ی آنها فاقد نانوذرات سلنیوم بود ( تیمار 1 و شاهد) به صورت معناداری )05/0(p< از میزان بیشتری آنزیم گلوتاتیون پروکسیداز برخوردار بود . میزان بقا، ترکیبات لاشه¬ی ماهیان و مالون دی آلدهید در تیمارهای مختلف با هم اختلاف معنی داری نداشت)05/0(p>.